Την Πέμπτη 3 Μαρτίου, μια βδομάδα πριν δηλαδή, ο σύλλογος παλαιμάχων της ΑΕΛ διοργάνωσε την καθιερωμένη ετήσια συνεστίαση σε γνωστό κέντρο τη πόλης μας.Μιλώντας σήμερα με έναν από αυτούς, και αφού μιλήσαμε αρκετή ώρα για το δύσκολο έργο της ομάδας μέχρι το τέλους της περιόδου, με ρώτησε γιατί δεν πήγα στην συνεστίαση? Απόρησα. Δεν είχα ακούσει τίποτα σχετικά, και αφού μου εξιστόρησε την βραδιά στο τέλος και σχεδόν με παράπονο μου λέει:
"Η ομάδα που δεν σέβεται την ένδοξη ιστορία της είναι καταδικασμένη να ζήσει την χειρότερη της" προς τι αυτό το παράπονο ρε συ απαντάω αφελέστατα εγώ... Κοίτα, ντάξ ξέρουμε ο πρόεδρος δεν μας πάει, ξέρουμε ότι δεν θέλει το παραμικρό από μας, αλλά ρε γαμώτο έναν εκπρόσωπο θα μπορούσε να χε στείλει. Ακόμη και τον Τζήμα τον μπασκετικό, ακόμη και έναν απλό υπάλληλο. Και να σκεφτεί κανείς ότι εμείς ακόμη και με αυτή την συγκεκριμένη συμπεριφορά απέναντι μας, όποτε μας ζητηθεί θα τρέξουμε να βοηθήσουμε όσο μπορούμε.
Έφυγα αποσβολωμένος... λες και δεν το περίμενα αλλά ένα ΓΙΑΤΙ ακόμη και τώρα με βασανίζει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου