Το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως και η ΑΕΛ έχει ανάγκη επανεκκίνησης. Δε θα γράψω για την ΑΕΛ, είναι θέματα που έχουν γραφεί από μένα πολύ καιρό τώρα, άρα την άποψη μου την έχετε ήδη γραπτά, απλά ανατρέξτε σε παλιότερες αναρτήσεις ή στην προχθεσινή μου ανάρτηση "περί προστασίας" και κει θα διαβάσετε τις απόψεις μου.Το ελληνικό ποδόσφαιρο χρειάζεται επανεκκίνηση, και για είμαι πιο ακριβής, χρειάζεται γκρέμισμα και ξανά χτίσιμο. Δείτε στο δρόμο ένα παλιό ερειπωμένο χτυπημένο από το χρόνο, αλλά και την κακοδιαχείριση, σπίτι.
Όσες ανακατασκευές και αν κάνεις όσα καλούδια και εξωτερικά επιχρίσματα και αν βάλεις, θα ξέρεις πως από μέσα είναι κουφάρι, πως είναι σάπιο. Ακόμη και εξωτερικές κολώνες να του βάλεις για να το στηρίξεις, πάλι το μόνο που θα καταφέρεις θα ναι, να φαίνεται, αλλά και να είναι έκτρωμα. Το ποδόσφαιρο και ο τρόπος που έχει χτιστεί στην Ελλάδα, θέλει γκρέμισμα asap (as soon as possible), που λένε και οι Αμερικάνοι. Και το νέο θα πρέπει να γίνει χωρίς παλιά υλικά, χωρίς, προκαταλήψεις, χωρίς εκπτώσεις. Μπορεί να γίνει αυτό στην Ελλάδα που καταρρέει? Υπάρχει η πολιτική βούληση να γίνει κάτι τέτοιο? ο καιρός θα δείξει... Δε το πιστεύω, το εύχομαι καθημερινά, εύχομαι καθημερινά πως το ποδόσφαιρο μας θα αλλάξει, πως δεν θα φταίνε για όλα οι σύνδεσμοι, πως οι κερκίδες του Arena θα ναι γεμάτες, και ναι θα υπάρχει ο παππούς και εγγονός μαζί, αλλά θα υπάρχουν και τα αλάνια, πως θα υπάρχουν οι οικογένειες, αλλά θα υπάρχουν και οι σύνδεσμοι, (και εκείνοι οικογένεια είναι), πως θα ξέρω ότι το λάθος του διαιτητή είναι ανθρώπινο, και όχι προμελετημένο, πως, πως, πως,
Μπορούν να γίνουν όλα αυτά?? Με βούληση και θέλω, μπορούν!, με κουκούλωμα, και κλείσιμο του ματιού ποτέ!, και αυτό είναι που φοβάμαι.. Φοβάμαι τον Κάθε Αγοραστό, και την Κάθε Ροδούλα, που στο βωμό του λαϊκισμού, ξεπουλάνε την ψυχή τους στο διάβολο.
Και όπως πρόσφατα διάβασα σε ένα τοίχο, keep the faith...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου