Όταν ο κόσμος "καίγεται" στην κυριολεξία, που να βρεις διάθεση να γράψεις για την ΑΕΛ. Ενδιαφερόμαστε, ρωτάμε, μαθαίνουμε, αλλά ο νους είναι συνεχώς στραμμένος στα όσα δεινά περιμένουν όλους μας μετά την αποψινή ψηφοφορία στην Βουλή των Ελλήνων. (ωραίο ανέκδοτο ε?)
Κάπου στο 80 μικρό παιδί τότε, όταν ακόμη τα πάθη της μεταπολίτευσης δεν είχαν κοπάσει όπως σήμερα, ένας θείος μου με πήρε από το χέρι και με πήγε να δω στον κινηματογράφο "Διονύσια" την ταινία : Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο.
Ήταν η πραγματική ιστορία του Νίκου Μπελογιάννη.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά? Από εκείνη την ταινία μου είχε μείνει μια ατάκα η οποία δυστυχώς είναι επίκαιρη όσο ποτέ και σήμερα.
Ήταν το βράδυ πριν την εκτέλεση, και οι φυλακισμένοι ακούγοντας τα καμιόνια να έρχονται να τους πάρουν για την εκτέλεση ένας από εκείνους είπε να ηρεμήσουν καθώς "ούτε οι γερμανοί δεν εκτελούσαν νύχτα".
Χρόνια μετά δυστυχώς οι Έλληνες βολευτές, εξακολουθούν να "εκτελούν" νύχτα, όχι τον εχθρό, αλλά το λαό τους.
Κάπου στο 80 μικρό παιδί τότε, όταν ακόμη τα πάθη της μεταπολίτευσης δεν είχαν κοπάσει όπως σήμερα, ένας θείος μου με πήρε από το χέρι και με πήγε να δω στον κινηματογράφο "Διονύσια" την ταινία : Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο.
Ήταν η πραγματική ιστορία του Νίκου Μπελογιάννη.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά? Από εκείνη την ταινία μου είχε μείνει μια ατάκα η οποία δυστυχώς είναι επίκαιρη όσο ποτέ και σήμερα.
Ήταν το βράδυ πριν την εκτέλεση, και οι φυλακισμένοι ακούγοντας τα καμιόνια να έρχονται να τους πάρουν για την εκτέλεση ένας από εκείνους είπε να ηρεμήσουν καθώς "ούτε οι γερμανοί δεν εκτελούσαν νύχτα".
Χρόνια μετά δυστυχώς οι Έλληνες βολευτές, εξακολουθούν να "εκτελούν" νύχτα, όχι τον εχθρό, αλλά το λαό τους.
1 σχόλιο:
RESPECT
Δημοσίευση σχολίου