Και όμως συνέβηκε και αυτό. Χθες το βράδυ, ξημερώματα δηλαδή της σημερινής ημέρας, κατά τις 4 το πρωί πετάχτηκα από το κρεβάτι μου ιδρωμένος και με ταχυπαλμία.
Εφιάλτης σκέφτηκα. Και πριν προλάβω να τελειώσω τη σκέψη μου, και να βάλω το μυαλό μου να σκεφτεί τι ακριβώς ήταν αυτό που με ξύπνησε τόσο άσχημα μες την νύχτα, η φωνή της γυναίκας μου με επανέφερε στην πραγματικότητα : Τελικά είσαι άρρωστος. Έχεις μισή ώρα τώρα παραμιλάς βρίζοντας και φωνάζοντας πιθανόν για την ΑΕΛ γιατί τα ονόματα που έλεγες ήταν ποδοσφαιριστών. Δε μας φτάνει ο ξύπνιος σου τώρα χαλάς και τον ύπνο σου.
Δε κοιμήθηκα από την ώρα εκείνη και ως τώρα. Πως να το κάνω άλλωστε όταν η στεναχώρια για αυτά που συμβαίνουν στην ομάδα έχει ποτίσει την ψυχή μας.
Τελειώσαν τα κουμπιά στα φαρμακεία........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου