ΑΕΛ Καλλιθέα 0-1

Η ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρισκόμουν χθες, λόγο του αγώνα, δεν μου επέτρεπε να γράψω σοβαρά για τον αγώνα της ομάδας με την Καλλιθέα, για αυτό το έριξα στην "παλαβή" γιατί κατά την άποψη μου δεν μπορείς διαφορετικά να αντιμετωπίσεις την κατάσταση αυτή.
Τι δεν είδαμε και πάλι χθες!! Άραγε όμως; τα έχουμε δει όλα ή έχει και άλλο παρακάτω?

Δε θα μιλήσω για τον αντίπαλο και για τις τακτικές που ακολούθησε πετώντας μπάλες εντός αγωνιστικού χώρου, για να να κερδίσει χρόνο!!!
Δε θα μιλήσω καν για την αντιμετώπιση της ομάδας από την διαιτησία η οποία με εξαιρέσεις μας πάει "γ@#$ντας" δύο και παραπάνω χρόνια τώρα.
Θα μιλήσω για τους παίχτες μας, αυτούς που σε προηγούμενα παιχνίδια μας έδειξαν να γίνονται ομάδα, και θεωρούσαμε πως στους εναπομείναντες αγώνες θα μας έδιναν έστω κάποιες χαρές.
Ας τα πιάσω από την αρχή.
Ο Σωτηρίου, μου δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να βγάλει τα "άπιαστα" όπως την χθεσινή κεφαλιά στο 1ο ημίχρονο, αλλά ταυτόχρονα να φάει και το πιο απίστευτο γκολ. Στην φάση του φάουλ που καταλήγει στο τέρμα, έκανε διορθώσεις στο "τοίχος" ευρισκόμενος στο κέντρο της εστίας, και ουσιαστικά άφηνε ακάλυπτει την δεξιά του γωνία!!!
Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο, αυτό που αγωνίζεται τις τελευταίες αγωνιστικές, είναι τραγικό. Δυστυχώς ΔΕ δένουν μεταξύ τους, είναι αργό, και πελαγοδρομοί σε κάθε γρήγορη αντεπίθεση των αντιπάλων.
Στο κέντρο, που χθες το χάσαμε από πολύ νωρίς, ο Χατζής έκανε άπειρα χιλιόμετρα, αλλά μπάλες δεν πέρασαν από τα πόδια του Νεμπεγλέρα.
Ο Μπλέντι από αριστερά, δυστυχώς μετά το ξεκίνημα του, δεν δείχνει την ίδια φρεσκάδα, αλλά ταυτόχρονα χθες δεν μπόρεσε στο ένας εναντίον ενός να περάσει κανέναν αντίπαλο ώστε να υπάρξει το πλεονέκτημα.
Για τον Ζεκίνια, αυτό που έχω να πω είναι πως τελικά η κόκκινη που την πήρε γιατί έφτυσε τον διαιτητή (και λίγο του ήταν το φτύσιμο), μάλλον καλό θα κάνει στην ομάδα, διότι δεν δείχνει να καταλαβαίνει πως στο γήπεδο αγωνίζεται με άλλους 10 συμπαίχτες, και πως η μπάλα δεν είναι μόνο για αυτόν.
Ο Γκρούμπιεστιτς κατά την άποψη μου, ήταν για ακόμη μια φορά, εκείνος που έδωσε τα πάντα τρέχοντας πάνω κάτω αδιαμαρτύρητα για όσο αγωνίστηκε. Θυμηθείτε εδώ πως λειτούργησε  μέσα στην περιοχή, και ενώ μπορούσε να σουτάρει εκείνος, προτίμησε να πασάρει στον Ζεκίνια του οποίου το σουτ κατέληξε άουτ, κάτι που ο Ζεκίνια είναι σίγουρο πως δε θα έκανε σε αντίθετους ρόλους.
Μεγάλη εντύπωση, (αρνητική), ακόμη προκαλεί το γεγονός πως και ενώ γνωρίζουν όλοι ότι από τα "στημένα" μπαίνουν τα περισσότερα τέρματα, εμείς μη έχοντας όλοι την χρονιά δουλέψει κάτι άλλο, επιμένουμε να τα εκτελούμε με τον ίδιο τρόπο, σε όποια θέση και αν βρίσκονται. 

Share