Μπορεί πολλές φορές όταν θέλεις να κρύψεις πράγματα να παραθέτεις αριθμούς, οι οποίοι σίγουρα αν δεν ξέρεις από ιστορία εκείνοι μπορούν εύκολα να "πασπαλίσουν" όμορφα την αλήθεια , αλλά αύριο κοιτώντας τους αριθμούς βλέπουμε πως η ΑΕΛ αγωνίζεται με την ομάδα η οποία στο φετινό πρωτάθλημα μετά από 11 αγωνιστικές έχει δεχτεί μόλις 3 τέρματα έναντι 9 της δικής μας άμυνας!!
Αγώνας ζωής ή θανάτου ο αυριανός απέναντι σε μία ομάδα η οποία σίγουρα αποτελεί έκπληξη του πρωταθλήματος καθώς βρίσκεται πρωτοπόρος στην κατηγορία αν και νεοφώτιστη. Φυσικά μπορεί η άμυνα της όπως προέγραψα να είναι αυτή η οποία την φέρνει 1η αλλά και στην επίθεση η ομάδα του Απόλλωνα έχει πετύχει ένα τέρμα περισσότερο από εμάς, 12 έναντι 11 των δικών μας.
Που στηρίζεται αυτή η αγωνιστική σταθερότητα με βάση τα λεγόμενα των υπευθύνων τους?
Μα φυσικά στην διοικητική σταθερότητα και στην ηρεμία που αυτή παρέχει στους παίχτες οι οποίοι έχοντας λυμένα όλα τους τα προβλήματα εκτός γηπέδου, αγωνίζονται μόνο για το αποτέλεσμα το οποίο από όσο φαίνεται μέχρι σήμερα τους δικαιώνει.
Ούτε εντυπωσιασμοί ούτε "καθρεπτάκια" που στο τέλος φεύγουν ως "παλτά" και εκείνο που μένει συνήθως είναι η προσφυγή τους και η κλάψα του μεγαλομετόχου που για ακόμη μια φορά τον έπιασαν "κώτσο"...
Για τα προπονητικά και τις εξελίξεις που αναμένουμε, για τα του ρόστερ και τις εξελίξεις που ίσως θα έρθουν, για τα εισιτήρια και τον τρόπο που τα χειρίζεται η ΠΑΕ δεν θα γράψω.
Αύριο πρέπει να νικήσουμε.
Αύριο όλοι στο γήπεδο και μετά τις 9 το βράδυ θα χουμε την συνέχεια...
Αγώνας ζωής ή θανάτου ο αυριανός απέναντι σε μία ομάδα η οποία σίγουρα αποτελεί έκπληξη του πρωταθλήματος καθώς βρίσκεται πρωτοπόρος στην κατηγορία αν και νεοφώτιστη. Φυσικά μπορεί η άμυνα της όπως προέγραψα να είναι αυτή η οποία την φέρνει 1η αλλά και στην επίθεση η ομάδα του Απόλλωνα έχει πετύχει ένα τέρμα περισσότερο από εμάς, 12 έναντι 11 των δικών μας.
Που στηρίζεται αυτή η αγωνιστική σταθερότητα με βάση τα λεγόμενα των υπευθύνων τους?
Μα φυσικά στην διοικητική σταθερότητα και στην ηρεμία που αυτή παρέχει στους παίχτες οι οποίοι έχοντας λυμένα όλα τους τα προβλήματα εκτός γηπέδου, αγωνίζονται μόνο για το αποτέλεσμα το οποίο από όσο φαίνεται μέχρι σήμερα τους δικαιώνει.
Ούτε εντυπωσιασμοί ούτε "καθρεπτάκια" που στο τέλος φεύγουν ως "παλτά" και εκείνο που μένει συνήθως είναι η προσφυγή τους και η κλάψα του μεγαλομετόχου που για ακόμη μια φορά τον έπιασαν "κώτσο"...
Για τα προπονητικά και τις εξελίξεις που αναμένουμε, για τα του ρόστερ και τις εξελίξεις που ίσως θα έρθουν, για τα εισιτήρια και τον τρόπο που τα χειρίζεται η ΠΑΕ δεν θα γράψω.
Αύριο πρέπει να νικήσουμε.
Αύριο όλοι στο γήπεδο και μετά τις 9 το βράδυ θα χουμε την συνέχεια...
1 σχόλιο:
φιλε ειμαι ο πανος απο το athens club.σημαντικα τα οσα γραφεις αλλα υπαρχει και ενα θεμα σχετικα με την ιστορια και το γοητρο μας.εχεις δει τι φανελα φοραει ο μητσι ο αληταρας στις ρετρο στιγμες που κοσμουν τον χωρο των αποδυτηριων αλλα και την προσοψη του νεου καταστηματος εξω απο τα επισημα;εχω φρικαρει,καντε κατι.αν ηταν στην Αθηνα,θα το ειχαμε ηδη κατεβασει για να μην σου πω οτι δεν θα τολμουσαν καν να σκεφτουν μια τετοια μαλακια.την γνωμη σου θελω.καντο θεμα,οπως και ολοι.ηδη χθες το athens club,εκανε μια πρωτη ενεργεια απο οτι ξερω,ειμαστε και 356 χλμ μακρια γαμω την αγανακτηση.την γνωμη σου θελω.θα γελανε μαζι μας οταν το μυριστουν.γρηγορα να αλλαξει.
Δημοσίευση σχολίου