Όλες οι ομάδες αλλάζουν προπονητή και κάνουν σερί επιτυχιών και η δική μας, σαν να ναι μουντζωμένη δε καταφέρνει να εκμεταλλευτεί το momentum και να φύγει με θετικό αποτέλεσμα.
Πως όμως να αλλάξει κάτι όταν μεταξύ μας υπάρχει φαγωμάρα?
Μια "γύρα" σε σχολιασμό αναρτήσεων στο facebook την ώρα του αγώνα και αμέσως οι λίγοι εκ των πραγμάτων υποστηρικτές του Ζιώγα βγήκαν "παγανιά" και με χαιρέκακα σχόλια τρίβουν τα χέρια τους γιατί ο Καβακάς δε μπόρεσε από την μέρα που ανέλαβε και σε διάστημα τεσσάρων ημερών να φέρει να πάνω κάτω και να κάνει την ΑΕΛ μία άλλη ομάδα και μάλιστα την στιγμή που δεν είχε στην διάθεση του τρεις από τους βασικούς παίχτες του προηγούμενου προπονητή, αλλά η ανάγκη να "κράξουν" δυστυχώς δε τους αφήνει το περιθώριο να σκεφτούν κάποια πράγματα.
Αυτοί είμαστε, διχασμένοι, διαλυμένοι σε κομμάτια και έτσι δυστυχώς δε πρόκειται να πάμε προς τα επάνω.. Μη σας πω πως μόνο προς τα κάτω οδηγεί αυτή η κατάσταση...
-10 από την κορυφή +6 από τον υποβιβασμό και η ΑΕΛ στην 11η θέση...
Αντέχουμε άλλο χρόνο στην Β? Και δεν εννοώ εμάς τους φιλάθλους - οπαδούς... Για την ομάδα μιλάω...
Για την Ιστορία : Αθλητική Ένωση Λεκανοπεδίου Καλλονής - ΑΕΛ 1-0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου