Όταν κάποιοι συνάνθρωποι μας σκοτώνονται και μάλιστα με τέτοιο τρόπο το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε ως ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι να τους τιμήσουμε.Εμείς ως ομάδα ως ΑΕΛ έχουμε δώσει στο Χάρο πολλά δικά μας παλικάρια. Τιμήθηκαν από όλους, το ελάχιστο που μπορούσαμε να κάνουμε σήμερα ήταν ενός λεπτού σιγή, και ας μη γνωρίζαμε τους "μπάτσους" που σκοτώθηκαν σε εκτέλεση του καθήκοντος. Μπορεί να ήταν κάποιος φίλος μας, κάποιος συμμαθητής μας, κάποιος ξάδελφος, κάποιος αδελφός....
Κρίμα, με τέτοιες συμπεριφορές, όπως και στο παιχνίδι με την Ξάνθη δείχνουμε το πόσο μεγάλο κόμπλεξ έχουμε...
Κρίμα, σήμερα χάθηκε άλλη μία ευκαιρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου