Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Τα Πράγματα με το Όνομα τους.

Έκανα υπομονή, πολλές ώρες, δε θέλησα να γράψω. Ποιος τα γαμεί τα κλικ της αναγνωσιμότητας, τι διαφημίσεις έχω και θα μου κόψουν το μεροκάματο? ή θα γίνεται σοφότεροι διαβάζοντας με? Ξέρω πως όλοι σας όπως και εγώ, πρώτα και πάνω από όλα πονάτε, οργίζεστε και σκάτε από το κακό σας σαν εμένα με την κατάντια της ΑΕΛ.
Το μυαλό θολωμένο ακόμα, τρία γαμημένα χρόνια και το μόνο που έχουμε όλοι μας είναι η πικρή γεύση στο στόμα μας, στη ψυχή μας.

Στο πρώτο γκολ σκέφτηκα... 1 ημίχρονο 2 τελικό. Το γιατί το καταλαβαίνεται.
Πίστευα στον Σωτηρίου, πίστευα γιατί έμαθα πως σε παρέα Λαρισαίων είπε ότι έχει 8 μήνες να πληρωθεί, και όταν τον έβλεπα κέρβερο κάτω από τα δοκάρια ένιωθα σιγουριά.
Σήμερα μας έδειξαν κάποιοι πως τελικά υπάρχουν και άλλοι τρόποι να κερδίσεις τα δεδουλευμένα.
Δεν αρκεί μια προσφυγή. Αν ήταν θα το έκαναν όλοι τους.
Όσο για εκείνους που σιγούν στο διαδίκτυο, κάνοντας πλάτες από αλλού, έχει ο καιρός γυρίσματα. Δε το πήραν γραμμή ακόμη.,... θα το πάρουν, γιατί δε μπορεί όλη η πόλη να βοα για πράγματα, και εκείνοι να κάνουν τον Αλέκο??? εε είπαμε, υπομονή υπομονή, αλλά και το κατευθυνόμενο ρεπορτάζ έχει και τα όρια του. Και προσέξτε κατευθυνόμενο γράφω, όχι πληρωμένο.
Αυτά για σήμερα. η διάθεση η ψυχολογία μου και προπάντων τα νεύρα μου δεν μου επιτρέπουν να γράψω παρακάτω. Και έπειτα είναι και οι απειλές!! Αυτές που τις βάζετε... Ας πάρουν φόρα όλοι τους όμως..



Share

Δεν υπάρχουν σχόλια: