Στον τίτλο της ανάρτησης γράφω το πως ένιωσα κατά την διάρκεια του παιχνιδιού αλλά και μετά από αυτό.
Για πρώτη φορά μετά τα φιλικά του καλοκαιριού είδα μια ΑΕΛ που πραγματικά χαιρόσουν με αυτά που έκανε μέσα στο γήπεδο.Τι και αν απουσίαζαν οι Νεμπεγλέρα,ς Κολοβέτσιος, Δε φάνηκε καθόλου, μιας και οι αντικαταστάτες τους τα πήγαν περίφημα.
Είχαμε πολλές ευκαιρίες να πάρουμε το παιχνίδι, δυστυχώς η μπάλα, ο τερματοφύλακας των αντιπάλων και κυριότερα ο διαιτητής της αναμέτρησης μας το στέρησαν.
Στην ρουλέτα των πέναλτι φάνηκαν ποιο τυχεροί οι αντίπαλοι.
Ένα μεγάλο μπράβο στον Αντώνη Βούζα που έδειξε πως το κατέχει το τόπι, και απέδειξε στον εαυτό του, στον προπονητή του, και σε όλους εμάς πως με δουλειά μπορεί να εξελιχτεί και να φτάσει ψηλά.
Το χούμε ανάγκη. Ειδικά τώρα που οι στιγμές είναι κρίσιμες ως καθοριστικές για το μέλλον της ομάδας.
1 σχόλιο:
Πολλά μπράβο δεν περίμενα με τις απουσίες κυρίως του νεμπεγλέρα να παρουσιάσουμε τέτοια εικόνα. Επιτέλους δείξαμε πάθος απλά στο τέλος μείναμε με την πικρία γιατί απο τη μία εμείς είχαμε τις ευκαιρίες να περάσουμε ακόμα κ στα πέναλτι εμείς είχαμε το πάνω χέρι κ δεν το εκμεταλευτήκαμε και απο την άλλη ο παναιτωλικός πιστεύω δέν έδειξε κάτι για να περάσει, κρίμα.Τώρα για τις αποχωρήσεις παιχτών άν φύγουν όλοι όσοι ακούγονται πώς θα φτιάξουμε ένα μαμημένο κορμό..? Όσο για τον υποψήφιο γαυρομέτοχο στο χέρι μας είναι άν έρθει να του δείξουμε ότι ΔΕΝ ανεβαίνουμε σε κανενός το άρμα.
Δημοσίευση σχολίου